Kızılçubuk, Tokat ilinin Erbaa ilçesine bağlı bir köydür.
Tarihi
Eski ve yeni adı Kızılçubuk. Köyün adını Kelkit çayı kenarındaki yılgın adı verilen kızıl renkli bitkilerin çok bulunmasından geldiği söylenmektedir. Çevresinde yapılan araştırmalarda Pontus ve Roma dönemlerine ait bazı buluntuların çıkarıldığı bilinmektedir. Pontus hükümdarlarından Mithridates Opator'un Kızılçubuk ve Andıran (Taşova'ya bağlı) çevresindeki ovaya "Opotorya" adını verdiğini İngiliz profesör L. Woley 1930 yılında bölgede yaptığı araştırmada ortaya atmıştır. Yine köyün yakınında Tozanlı ve Kelkit'in birleştiği yere 300 metre mesafede Tepeköy adıyla bilinen yerde bir buçuk metre yüksekliğinde bir höyük bulunmuş ve koruma altına alınmıştır.
Bölgeye ilk olarak 1878 yılında Kafkasya'dan gelen Çerkesler yerleşmiştir. Daha sonraları ise 1940 yılında Kars'tan ve Suşehrin'den gelenler olmuş ve Kızılçubuk köyünün bugünkü kuruluşu sağlanmıştır.
Kızılçubuk köyü Erbaa'nın merkezine 9 km mesafede ilçenin kuzeybatı istikametinde Kale Boğazı'na 2 km uzaklıkta verimli ve düz bir arazide kurulmuştur. Doğudan Tosunlar köyü ve Kelkit çayı, batıdan Çevresu köyü, kuzeyden Kale köyü ve Kelkit çayı, güneyden Çandırlar köyü ile komşudur. Aslında köyün ilk kurulduğu yer Kale köyü ile Karayaka arasındaki mevkiidir.Rakımı 195 metredir. 1939 depreminde büyük yıkım gören köy Kelkit çayı yatağına, 1942 depreminden sonra da şimdiki yerine taşınmıştır. 1990 nüfusu 228'dir. Kelkit çayının yeterince ıslah edilmesinden dolayı her yıl ilkbahar ayında yoğun yağışlar ve kar erimesi nedeniyle 2 metre kalınlığında 1500-2000 metrekarelik toprak yok olmakta, hatta zaman zaman ekili arazi ve evler su altında kalmaktadır. 1980 yılı mayıs ayında köyün büyük bir alanı 17 gün sular altında kalmıştır.Arazinin düz ve verimli olması tarıma uygun alanları arttırmış seracılık başlamıştır. Ekilebilir arazi miktarı 4646 hektardır.
Arazi sınırı; doğudan Kelkit ırmağına, batıdan Ravak köyü hududuna, Çıkarak tepesinden Kale boğazına, kuzeyden Yeşil Irmağa, Güneyden Davundibi ve Karakaş mevkiine uzanmaktadır.
Okuma yazma oranı %90 dır. Okul 1970'de geçici bir binada açılmış, daha sonra 1982'de yeni bina yapılmıştır. Elektrik 1978, Şebeke suyu 1990, telefon 1978'de alınmıştır. Şu anki camisi 1972'de yapılmıştır.
Kültür
Köyde halk imece usulü ile çalışmaktadır. Köy mutfağında dolmanın, keşkekin, buğday çorbasının ve sadece bu köye mahsus yeşil fasülyeli bulgur pilavının vazgeçilmez bir yeri vardır. Köyde evlenme yaşı düşüktür. Köyde düğünler üç gün yapılmaktadır. Cuma öğlen sonunda başlar pazar günü öğlen gelin alma gerçekleşir. Düğünlerde silah atma neredeyse moda haline gelmiştir. Şans eseri bu güne kadar silahla yaralanma olayı meydana gelmemiştir.
Coğrafya
Tokat iline 95 km, Erbaa ilçesine 9 km uzaklıktadır. Kelkit köyün hemen altından akar. Bu nedenle çeltik ekimi için oldukça müsait bir bölgededir. Yeşilırmak sayesinde köyde sulanamayan arazi yok denecek kadar azdır.
İklim
Köyün iklimi, Karadeniz iklimi etki alanı içerisindedir. Tokat'a daha yakın olmasına rağmen Samsun'dan gelen hava dalgalanmaları etkisini göstermektedir.
Nüfus
Ekonomi
Köyün ekonomisi tamamen tarıma dayalı olup tarımda ise şeker pancarının yeri büyüktür. Şeker pancarının yanı sıra, sebze, buğday ve son dönemlerde olmak üzere patates üretimi yapılmaktadır. Köyde hayvancılık anlamında pek bir gelişme yoktur. Her hanede ortalama iki baş karasığır ve benzeri hayvanlar mevcuttur. Köy ova üzerindeki en verimli arazilere sahiptir. Ayrıca köyün bütün arazisi sulanmaktadır. Yılda iki hatta üç mahsül alma imkânı vardır.
Muhtarlık
Yerleşim yerinin köy tüzel kişiliği alması ile birlikte köyün tüzel kişiliğini temsil etmesi için köy muhtarlık seçimleri de yapılmaktadır.
Seçildikleri yıllara göre köy muhtarları:
(2009) - HÜSEYİN KOYUNCU
2004 - Hüseyin Koyuncu
- 1999 - Hidayet Özaydın
- 1994 - Fevzi Sisan
- 1989 - Hulusi Özaydın
- 1984 - Bahattin Önder
- 1979 - Seyfettin Galip
- 1975 - Hayati Önder
- 1970 - Ahmet Sisan
- 1965 - Muhsin İşbilir
- 1960 - Mehmet Dülger
- 1955 - Mehmet Dülger
- 1950 - Mehmet Dülger
Altyapı bilgileri
Köyde, ilköğretim okulu olmasına rağmen taşımalı eğitimden yararlanılmaktadır. Köyün içme suyu şebekesi vardır. 1994 Yılında kanalizasyon şebekesi Kurulmuştur. Ptt şubesi ve ptt acentesi yoktur. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Köye ayrıca ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır.